ویروس‌ها علیه ابرباکتری‌ها
تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۰۵۰۴۸
یک دانشمند کانادایی در حال بررسی این موضوع است که چگونه باکتریوفاژها می‌توانند در برابر ابرباکتری‌های مقاوم به دارو عمل کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، استیون تریاولت(Steven Theriault) دانشمند اهل وینیپگ معتقد است که کلید اصلی در مبارزه با ابر باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک را در اختیار دارد و آن باکتریوفاژها هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تریاولت که دکترای ژنتیک مولکولی و ویروس شناسی را دریافت کرده، شرکت سیتوفاژ(Cytophage) را با هدف مهار باکتریوفاژها برای مبارزه با مقاومت آنتی بیوتیکی تأسیس کرد.
تحقیقات پیشگامانه او حول محور دستکاری و مهندسی این ویروس‌ها می‌چرخد و آنها را قادر می‌سازد تا طیفی از باکتری‌ها را مورد هدف قرار دهند. پتانسیل این پیشرفت به طور بالقوه نجات دهنده است.
او توضیح می‌دهد: باکتریوفاژها نمی‌توانند به انسان یا حیوانات آسیب برسانند، آنها مخصوص حمله به باکتری‌ها هستند. او بر پتانسیل آنها برای مقابله با یک بحران بهداشت جهانی که توسط سازمان بهداشت جهانی تاکید شده است، اشاره دارد و می‌گوید مقاومت آنتی بیوتیکی، مسئول تقریبا پنج میلیون مرگ در سال است.
تحقیقات تریاولت به سلامت انسان محدود نمی‌شود بلکه در کشاورزی گسترش یافته و او فارمفاژ(FarmPhage) را نیز توسعه داده که یک ترکیب باکتریوفاژ است که در آزمایشات بسیار مؤثر عمل کرد. با استفاده از این ترکیب، میزان بقا در جوجه‌های آلوده به باکتری ای. کلای(E. coli) به ۹۲ درصد افزایش یافت، که در تضاد کامل با نرخ بقای هشت درصد در پرندگان درمان نشده بود. علاوه بر این، جوجه‌های تیمار شده در بنگلادش رشد بیشتری نشان دادند، به غذای کمتری نیاز داشتند و سریع‌تر به بلوغ می‌رسیدند.
با این حال، سفر تریاولت به سمت اجرای این راه حل نوآورانه با یک مانع بزرگ روبرو است و آن سیستم نظارتی سختگیرانه کانادا است. در حالی که درمان‌های مبتنی بر باکتریوفاژ او امیدوارکننده هستند اما عبور از قوانین موجود، که عمدتا برای داروهای شیمیایی طراحی شده‌اند، چالش‌های غیرقابل حلی را به همراه دارد.
موانع نظارتی مانع تصویب این روش
یکی از موانع نظارتی شامل الزامات بهداشت کانادا برای آزمایشات میدانی است که کشتار حیوانات تحت درمان را ضروری می‌کند، رویه‌ای که تریاولت و طرفداران آن به دلایل اخلاقی شدیدا با آن مخالف هستند. استدلال آنها بر ایمنی و فقدان بقایای این باکتریوفاژها در فرآورده‌های گوشتی است.
لورن کارد(Lauren Carde)، متخصص در امور نظارتی، استدلال می‌کند که محصولاتی مانند فارمفاژ با حداقل خطر و عدم وجود باقیمانده در گوشت، نباید مشمول مقررات سختگیرانه مشابه داروهای سنتی شوند.
راه حل تریاولت شامل انجماد خشک فارمفاژ، تضمین ماندگاری طولانی‌تر و تسهیل توزیع در مناطق بدون قابلیت فریز کردن است. هدف او درمان ماهانه میلیون‌ها مرغ در بنگلادش و اقدامی برای نجات جان انسان‌ها و بهبود امنیت غذایی است.
با این حال، به رغم نیاز مبرم به مبارزه با بحران جهانی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، تریاولت همچنان در دام محدودیت‌های نظارتی است.
او امیدوار است بتواند تغییری ایجاد کند. تغییری که به راه‌حل‌های نوآورانه مانند باکتریوفاژها اجازه می‌دهد تا به سرعت با ابرباکتری‌هایی که هم سلامت انسان و هم کشاورزی را تهدید می‌کنند مبارزه کنند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: باکتریوفاژ بحران جهانی مقاومت آنتی بیوتیکی سازمان بهداشت جهانی سازمان پژوهشهاي علمي و صنعتي ايران شرکت های دانش بنیان هفته پژوهش و فناوری 1402 ستاد فناوری های اتصال پذیری و ارتباطات باکتری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۰۵۰۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در خطر: تنها راه جلوگیری از همه‌گیری‌های حیوانی چیست؟
راز بقا: نقشه راه پیشگیری از بیماری همه گیر، که در ۲۶ مارس در مجله “Nature Communications” منتشر شد، توصیه می‌کند از مکان‌هایی که حیوانات در آن غذا می‌خورند و استراحت می‌کنند، محافظت یا احیا شود و برخورد انسان با حیات وحش در مناطق توسعه‌یافته‌تر به حداقل برسد.
به گزارش راز بقا، شیوع بیماری‌های عفونی ناشناخته قبلی، مانند کووید-۱۹ یا اچ‌آی‌وی، زمانی ایجاد می‌شود که ویروس از حیوانی به انسان منتقل شود. به این انتقال «سرریز مشترک بین انسان و دام» می‌گویند. حیوانات وحشی که به دلیل کمبود غذا یا از دست دادن زیستگاه تحت فشار قرار می‌گیرند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی می‌شوند و حتی ممکن است ویروس‌های بیشتری را دفع کنند.
حفاظت از جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دیگر فضا‌های طبیعی قبلاً به‌عنوان روشی مقرون‌به‌صرفه برای جلوگیری از بیماری‌های همه‌گیر مطرح شده است.
توصیه‌های جدید برای کاهش سرریز‌ها (که توسط یک تیم بین‌المللی متشکل از زیست‌شناسان، بوم‌شناسان و کارشناسان سیاست گردآوری شده) بر اساس مطالعات موردیِ سرریز بیماری مشترک انسان و دام از خفاش‌هاست.
محققان در سال ۲۰۲۲ پس از مطالعه ویروس “Hendra” در نیمه گرمسیری شرق استرالیا، (که چهار نفر از هفت انسان آلوده را کشته است) گزارش دادند که وقتی کمبود غذا در زمستان باعث شد تا خفاش‌های میوه‌خوار به دنبال گیاهان گلدار در باغ‌های شهری یا مناطق کشاورزی باشند، سرریز‌ها روی دادند. در نتیجه این امر ویروس به اسب‌هایی که در مناطقی که خفاش‌های آلوده ادرار یا مدفوع دفع می‌کردند، منتقل شد و سپس اسب‌های بیمار برخی از انسان‌ها را آلوده کردند.
راینا پلورایت (Raina Plowright)، بوم‌شناس بیماری در دانشگاه کرنل که هم پژوهش سال ۲۰۲۲ و هم مقاله جدید را نوشته، می‌گوید: «وقتی متوجه شدید که چگونه سرریز اتفاق می‌افتد، راه‌حل‌ها آشکار می‌شوند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از شیوع بیماری هندرا، یک استراتژی که اکنون در جنوب شرقی کوئینزلند آزمایش می‌شود، کاشت مجدد پنج گونه از درختان گلدار است. گاهی‌اوقات تغییرات بسیار کوچک در یک اکوسیستم می‌تواند اثرات واقعاً عمیقی داشته باشد.»
آیرورو تانشی (Iroro Tanshi)، بوم‌شناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، می‌گوید راه دیگری که برای جلوگیری از سرریز وجود دارد، محافظت از مکان‌های وحشی و «واقعاً قطع تماس» با جمعیت حیوانات وحشی است.
نیجریه جایی است که تانشی به مطالعه خفاش‌ها می‌پردازد. او جوامع محلی را در جلوگیری از آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از انسان و ارائه منابع جایگزین پروتئین به مردم برای کاهش نیاز به شکار خفاش‌ها در غار‌ها مشارکت می‌دهد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، گونه‌های خفاش میزبان چهار بیماری از نُه بیماری هستند که بیشترین خطر بالقوه را برای سلامت عمومی دارند.
وینیفرد فریک (Winifred Frick)، دانشمند ارشد در سازمان غیرانتفاعیِ “Bat Conservation International” مستقر در آستین، تگزاس، می‌گوید: این تاکتیک‌های می‌توانند «برای حیوانات دیگری که می‌توانند مخازن ویروسی باشند» مانند جوندگان، نخستی‌سانان یا پرندگان هم اعمال شود.
احتمال جهش ویروس‌ها از انسان به حیوان دو برابر بیشتر از بالعکس است. بر اساس مطالعه جداگانه‌ای که در ۲۵ مارس منتشر شد، پس از تجزیه و تحلیل نزدیک به ۵۹۰۰۰ توالی ژن ویروسی مرتبط با انواع میزبان‌های مهره داران، محققان دریافتند که تقریباً دو سوم از انسان‌ها ویروس‌ها را به حیوانات منتقل می‌کنند در حالی که تنها حدود یک سوم از ویورس‌ها از حیوان به انسان می‌رسد.
سدریک تان، ژنومیست میکروبی در مؤسسه ژنتیک دانشگاه کالج لندن که مطالعه توالی ویروسی را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «جریان پرش ویروس‌ها بین گونه‌های مختلف جانوری فرآیندی بی‌پایان است.»
محققان امیدوارند که در کنار سرمایه‌گذاری در فناوری زیست پزشکی و اپیدمیولوژیک برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده، تصمیم گیرندگان همزمان روی حفظ اکوسیستم‌ها سرمایه گذاری کنند تا در وهله اول از سرریز جلوگیری کنند.
آنها همچنین می‌گویند که باید تعداد جاده‌ها را به مکان‌های وحشی کاهش داد. جاده‌ها راه را برای توسعه زیرساخت‌ها هموار می‌کنند که زیستگاه حیات وحش را از بین می‌برد. آنها همچنین به مردم اجازه می‌دهند تا خیلی سریع به حیوانات و یکدیگر دسترسی داشته باشند.
به گزارش راز بقا، محققان دیگر نشان داده‌اند که تراکم بیشتر جاده‌ها خطر ابتلا به ابولا را افزایش می‌دهد و ویروس ابولا در جاده‌های اصلی پخش می‌شود؛ بنابراین سیاست گذاران و مقامات بهداشت عمومی باید مطالعه سرریز‌های مشترک بین انسان و دام را قبل از تبدیل شدن یک ویروس به یک بیماری همه گیر یا همه گیر، به جای اینکه به عنوان «یک فکر بعدی» در نظر بگیرند، در اولویت قرار دهند.
منبع: ساینس نیوز
tags # کرونا ، ویروس ، محیط زیست سایر اخبار
دانشجویان سال سوم دانشگاه‌ها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند